معرکه یادت نره
افشاریان (۱۲۱۰–۱۱۴۸ قمری، ۱۷۹۶–۱۷۳۶ میلادی، ۱۱۱۴–۱۱۷۴ شمسی) یک سلسله ترکتبارایرانی بود که در میانه سده هجدهم میلادی بین سالهای ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۹ هجری شمسی، بر ایران حکومت میکرد. این سلسله در سال ۱۷۳۶ میلادی مصادف با سال ۱۱۱۴ هجری شمسی توسط نادرشاه افشار و با کشتن دومین شاه هوتکیان اشرف افغان و خلع شاه صفوی از سلطنت، بنیان نهاده شد.در دوران حکومت نادرشاه، ایران به پهناورترین قلمرویش از زمان سقوط شاهنشاهی ساسانی رسید. نادرشاه بر تمامی یا بخشهایی از کشورهای کنونی ایران، ارمنستان، گرجستان، جمهوری آذربایجان، افغانستان،تاجیکستان، بحرین، ترکمنستان، ازبکستان، پاکستان، عراق، کویت، ترکیه، امارات متحده عربی و عمان تسلط داشت. با مرگ او، امپراتوری وی به سرعت از هم فروپاشید و میان زندیان، درانیها و خانات قفقاز تقسیم شد، درحالی که تنها بخشهایی از خراسان تحت حکومت بازماندگان نادرشاه باقی ماند. در نهایت، به سال ۱۷۹۶ میلادی، مصادف با سال ۱۱۷۴–۷۵ شمسی آغامحمدخان قاجار با فتح خراسان و از بین بردن بازماندگان نادر شاهرخ میرزا، مجدداً ایران را یکپارچه کرد و یک شاهنشاهی ایرانی جدید را پایه گذاشت.
نام سلسله افشار از نام ایل افشار،یکی از قبایل ترکمان در شمال شرقی ایران، گرفته شدهاست. ایل افشار اوایل سده هفدهم میلادی، توسط شاه عباس یکم صفوی و برای دفاع از مرزها در برابر ازبکها، از آذربایجان به مناطق شمال شرقی کوچانده شده بودند